Psalmet 66

1 Lëshoni klithma gëzimi Perëndisë, ju të gjithë banorë të tokës;

Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

2 i këndoni himne lavdisë së emrit të tij; bëjeni zulmëmadh lëvdimin e tij.

Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

3 I thoni Perëndisë: “Sa të tmerrshme janë veprat e tua! Për shkak të madhështisë së fuqisë sate armiqtë e tu do të të nënshtrohen ty.

Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

4 Tërë toka do të të adhurojë dhe do të këndojë për ty, do të këndojë lëvdimet e emrit tënd. (Sela)

La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

5 Ejani dhe admironi atë që Perëndia ka bërë; ai është i tmerrshëm në veprat tij për bijtë e njerëzve.

Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

6 Ai e ndryshoi detin në tokë të thatë; populli i tij e kaloi lumin me këmbë të thata; le të gëzohemi, pra, bashkë me të.

Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

7 Me fuqinë e tij ai mbretëron në përjetësi; sytë e tij këqyrin kombet. Mos lejoni që rebelët të ngrenë krye. (Sela)

Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

8 Ju o popuj, bekoni Perëndinë tonë; dhe shpallni me zë të lartë lëvdimin e tij.

Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

9 Ai na mban gjallë dhe nuk lejon që këmbët tona të pengohen.

Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

10 Sepse ti na ke vënë në provë, o Perëndi, na ke pastruar ashtu si pastrohet argjendi.

Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

11 Na ke bërë të biem në rrjetë, ke vënë një barrë të rëndë mbi kurrizet tona.

Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

12 Ke bërë që njerëzit të ecin me kalë mbi kokën tonë; kemi kaluar nëpër zjarr dhe nëpër ujë, por ti na ke nxjerrë jashtë në një vend të freskët.

Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

13 Unë do të hyj në shtëpinë tënde me olokauste; do të plotësoj zotimet e mia,

Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

14 që buzët e mia kanë formuluar dhe që goja ime ka shqiptuar kur kaloja fatkeqësi.

Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

15 Do të të ofroj olokauste kafshësh të majme, me erën e këndshme të deshve; do të flijoj qe dhe cjep. (Sela)

Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

16 Ejani dhe dëgjoni, ju të gjithë që i trëmbeni Perëndisë, dhe unë do t’ju tregoj atë që ai bëri për shpirtin tim.

Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

17 I thirra atij me gojën time dhe e përlëvdova me gjuhën time.

Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

18 Po të kisha ruajtur të keqen në zemrën time, Zoti nuk do të më kishte dëgjuar.

Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

19 Por Perëndia më dëgjoi dhe i kushtoi kujdes zërit të lutjes sime.

Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

20 Qoftë i bekuar Perëndia, që nuk e hodhi poshtë lutjen time dhe nuk më mohoi mirësinë e tij.

Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.