< Psalmet 57 >

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, ki mëshirë për mua, sepse shpirti im gjen strehë te ti; gjej strehë në hijen e krahëve të tu deri sa të kalojnë fatkeqësitë.
Ki he Takimuʻa, ʻAli-Tasikiti, ko e Saame mahuʻinga ʻa Tevita, ʻi heʻene hola meia Saula ʻi he ʻana. Ke ke ʻaloʻofa kiate au, ʻE ʻOtua, ke ke ʻaloʻofa kiate au: he ʻoku falala hoku laumālie kiate koe: ʻio, pea te u hūfanga ʻi he malu ʻo ho kapakau, ke ʻoua ke mole ʻo ngata ʻae ngaahi kovi ni.
2 Unë do t’i thërras Perëndisë, Shumë të Lartit, Perëndisë që kryen çdo gjë për mua.
Te u tangi ki he ʻOtua fungani māʻolunga, ki he ʻOtua ʻoku fai ʻae ngaahi meʻa kotoa pē maʻaku.
3 Ai do të dërgojë nga qielli për të më shpëtuar, ai qorton ashpër atë që dëshiron të më përpijë. (Sela) Perëndia do të dërgoj mirësinë e tij dhe të vërtetën e tij.
Pea te ne fekau mei he langi, ʻo fakamoʻui au, mei he lauʻikovi ʻo ia ʻoku ne fie folo au ke ʻosi. (Sila) ʻE fekau atu ʻe he ʻOtua ʻene ʻaloʻofa mo ʻene moʻoni.
4 Shpirti im është si në mes të luanëve; banoj midis njerëzve që vjellin zjarr, midis njerëzve dhëmbët e të cilëve janë shtiza dhe shigjeta, dhe gjuha e tyre është një shpatë e mprehur mirë.
‌ʻOku ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione hoku laumālie: pea ʻoku ou tokoto mo kinautolu kuo vela, ʻio, ʻae ngaahi foha ʻoe tangata, ko honau nifo ko e ngaahi tao mo e ngahau, pea ko honau ʻelelo ko e heletā māsila.
5 U lartofsh mbi qiejtë, o Perëndi; shkëlqeftë lavdia jote mbi të gjithë tokën.
‌ʻE ʻOtua, ke māʻolunga lahi hake koe ʻi he ngaahi langi; tuku ke māʻolunga hake ho nāunau ʻi māmani kotoa pē.
6 Ata kanë shtrirë një rrjetë mbi hapat e mia; unë jam i tëri i kërrusur; kanë hapur një gropë para meje, por ata vetë ranë brenda. (Sela)
Kuo nau teuteu ʻae kupenga ki hoku tuʻunga vaʻe; kuo mapelu ki lalo hoku laumālie: naʻa nau keli ʻae luo ʻi hoku ʻao, pea kuo tō ki ai ʻakinautolu. (Sila)
7 Zemra ime është e prirur mirë, o Perëndi, zemra ime është e prirur mirë; unë do të këndoj dhe do të lëvdoj.
‌ʻOku maʻu hoku loto, ʻE ʻOtua, ʻoku maʻu hoku loto: te u hiva mo ʻatu ʻae fakamālō.
8 Rizgjohu, fryma ime; rizgjohuni, psaltir dhe qeste; unë do të rizgjoj agimin.
Ke ʻā hake, ʻa hoku nāunau; ʻā hake, ʻae saliteli mo e haʻape: te u ʻā hengihengi hake pe au.
9 Do të të kremtoj midis popujve, o Zot, do të këndoj lavdet e tua midis kombeve,
‌ʻE ʻEiki, te u fakamālō kiate koe ʻi he ʻao ʻoe kakai: te u hiva kiate koe ʻi he ngaahi puleʻanga.
10 sepse e madhe deri në qiell është mirësia jote, dhe e vërteta jote arrin deri në retë.
He ʻoku lahi hoʻo ʻaloʻofa ʻo aʻu ki he ngaahi langi, mo hoʻo moʻoni ki he ngaahi ʻao.
11 U lartofsh mbi qiejtë, o Perëndi; lavdia jote shkëlqeftë mbi të gjithë tokën.
‌ʻE ʻOtua, ke māʻolunga lahi hake koe ʻi he ngaahi langi: tuku ke māʻolunga hake ho nāunau ʻi māmani kotoa pē.

< Psalmet 57 >