Psalmet 52

1 Pse mburresh me të keqen, o njeri i fuqishëm? Mirësia e Perëndisë është e përjetshme.

KOE ol weit, da me koe suaikeki me sued, pwe kalangan en Ieowa kin duedueta ni ran karos.

2 Gjuha jote shkakton rrënim; ajo është si një brisk i mprehur, o veprues mashtrimesh.

Lo om inong iong me sued, o kin rasong naip kong pot, ni a wia likam.

3 Ty të pëlqen e keqja ndaj së mirës, gënjeshtra më tepër se e folura drejt. (Sela)

Koe kin mauki lokaia sued sang me mau, o lokaia likam sang me pung. (Sela)

4 Ty të pëlqen çdo fjalë shkatërrimi, o gjuhë hileqare.

Koe kin men lokaiaki me sued lo om likam.

5 Prandaj Perëndia do të të shkatërrojë për gjithnjë; ai do të të kapë, do të të heqë nga çadra jote dhe do të të shkulë nga toka e të gjallëve. (Sela)

I me Kot pil pan kawe uk ala, o lepuk uk pasang, o waik uk sang nan im om, o koko uk sang nan sap en me maur akan. (Sela)

6 Të drejtët do ta shohin, do të kenë frikë dhe do ta përqeshin atë, duke thënë:

A me pung kan pan kilang o masapwekada, o re pan kaurureki i:

7 “Ky është njeriu që nuk e kishte bërë Perëndinë kështjellë të tij; por kishte besim në bollëkun e pasurive të tij dhe bëhej i fortë nga ligësia e tij”.

Kilang, iei ol o, me sota kaporoporeki Ieowa, pwe a keleki a dipisou toto o a kelail ong a wiada me sued.

8 Por unë jam si një dru ulliri që gjelbëron në shtëpinë e Perëndisë; kam besim gjithnjë në mirësinë e Perëndisë.

A ngai dueta tuka oliwe pot nan tanpas en Kot, i kaporoporeki kalangan en Kot kokolata.

9 Do të të kremtoj gjithnjë për sa ke bërë, dhe në prani të shenjtorëve të tu do të kem shpresë të patundur në emrin tënd, sepse ai është i mirë.

I pan kapinga komui kokolata, pwe kom kak kotin wiada; i pan kapinga mar omui, pwe a lingan ren sapwilim omui lelapok kan.