Psalmet 52

1 Pse mburresh me të keqen, o njeri i fuqishëm? Mirësia e Perëndisë është e përjetshme.

Galhang nangma idia na thilse bol ho kiletsahpi nahim? Pathen thutan dihje hi tonsotna acheing helou nahim?

2 Gjuha jote shkakton rrënim; ajo është si një brisk i mprehur, o veprues mashtrimesh.

Nilhum kei keijin nangman manthahna ding jeng na gong e. Na leigui in jong samchem hemtah in mi a-at abang’in; jouthu sei in nangma anthem lheh e.

3 Ty të pëlqen e keqja ndaj së mirës, gënjeshtra më tepër se e folura drejt. (Sela)

Nang’in thilpha sang’in thilse na deijon, thutah sangin jong jou nadeijoi.

4 Ty të pëlqen çdo fjalë shkatërrimi, o gjuhë hileqare.

Nathu jou hoa chun nangman mi suhmang ding nadei e!

5 Prandaj Perëndia do të të shkatërrojë për gjithnjë; ai do të të kapë, do të të heqë nga çadra jote dhe do të të shkulë nga toka e të gjallëve. (Sela)

Hinlah Pathen’in nangma na hin suhmanghel ding ahi. Aman na in’a kon a nahin kaidoh ding chuleh mihing chenna gam’a kon’a na hin bodoh ding ahi.

6 Të drejtët do ta shohin, do të kenë frikë dhe do ta përqeshin atë, duke thënë:

Mi chonpha hon hichu hin muvintin ahin datmo di’u ahi. Amahon hin nuisat intin aseidi’u ahi,

7 “Ky është njeriu që nuk e kishte bërë Perëndinë kështjellë të tij; por kishte besim në bollëkun e pasurive të tij dhe bëhej i fortë nga ligësia e tij”.

“Veuvin Pathen tahsanlou galhat ho chung’a hi ipi thil soh’a hitam? Amaho ahao nao a akisong’un, athilse bol nao a akhangtou cheh cheh un ahi.

8 Por unë jam si një dru ulliri që gjelbëron në shtëpinë e Perëndisë; kam besim gjithnjë në mirësinë e Perëndisë.

Hinlah, keima vang Pathen houin sung’a keh Olive thing hing hoitah tobang kahin, keiman phattin’a Pathen mi ngailutna long lou chu katahsan jing ding ahi.

9 Do të të kremtoj gjithnjë për sa ke bërë, dhe në prani të shenjtorëve të tu do të kem shpresë të patundur në emrin tënd, sepse ai është i mirë.

O Pathen na thilpha bol jeh hin nangma thangvah jing ingting na mithengte masang’a na min ngeitah chu tahsan jing tang’e.