Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

Au chef des chantres. Psaume de David. Lorsque Nathan, le prophète, vint à lui, après que David fut allé vers Bath-Schéba. O Dieu! Aie pitié de moi dans ta bonté; Selon ta grande miséricorde, efface mes transgressions;

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Lave-moi complètement de mon iniquité, Et purifie-moi de mon péché.

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

Car je reconnais mes transgressions, Et mon péché est constamment devant moi.

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

J’ai péché contre toi seul, Et j’ai fait ce qui est mal à tes yeux, En sorte que tu seras juste dans ta sentence, Sans reproche dans ton jugement.

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Voici, je suis né dans l’iniquité, Et ma mère m’a conçu dans le péché.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Mais tu veux que la vérité soit au fond du cœur: Fais donc pénétrer la sagesse au-dedans de moi!

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Purifie-moi avec l’hysope, et je serai pur; Lave-moi, et je serai plus blanc que la neige.

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Annonce-moi l’allégresse et la joie, Et les os que tu as brisés se réjouiront.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Détourne ton regard de mes péchés, Efface toutes mes iniquités.

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

O Dieu! Crée en moi un cœur pur, Renouvelle en moi un esprit bien disposé.

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

Ne me rejette pas loin de ta face, Ne me retire pas ton esprit saint.

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

Rends-moi la joie de ton salut, Et qu’un esprit de bonne volonté me soutienne!

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

J’enseignerai tes voies à ceux qui les transgressent, Et les pécheurs reviendront à toi.

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

O Dieu, Dieu de mon salut! Délivre-moi du sang versé, Et ma langue célébrera ta miséricorde.

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

Seigneur! Ouvre mes lèvres, Et ma bouche publiera ta louange.

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

Si tu eusses voulu des sacrifices, je t’en aurais offert; Mais tu ne prends point plaisir aux holocaustes.

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

Les sacrifices qui sont agréables à Dieu, c’est un esprit brisé: O Dieu! Tu ne dédaignes pas un cœur brisé et contrit.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Répands par ta grâce tes bienfaits sur Sion, Bâtis les murs de Jérusalem!

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

Alors tu agréeras des sacrifices de justice, Des holocaustes et des victimes tout entières; Alors on offrira des taureaux sur ton autel.