Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

Til Sangmesteren. En Salme af David,

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

dengang Natan kom til ham, efter at han havde været inde hos Batseba.

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

Gud, vær mig naadig efter din Miskundhed, udslet mine Overtrædelser efter din store Barmhjertighed,

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

tvæt mig fuldkommen ren for min Skyld og rens mig for min Synd!

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Mine Overtrædelser kender jeg jo, min Synd staar mig altid for Øje.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Mod dig har jeg syndet, mod dig alene, og gjort, hvad i dine Øjne er ondt, at du maa faa Ret, naar du taler, staa ren, naar du dømmer.

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Se, jeg er født i Misgerning, min Moder undfanged mig i Synd.

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Du elsker jo Sandhed i Hjertets Løndom, saa lær mig da Visdom i Hjertedybet.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Rens mig for Synd med Ysop, tvæt mig hvidere end Sne;

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

mæt mig med Fryd og Glæde, lad de Ben, du knuste, juble;

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

skjul dit Aasyn for mine Synder, udslet alle mine Misgerninger;

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

skab mig, o Gud, et rent Hjerte, giv en ny, en stadig Aand i mit Indre;

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

kast mig ikke bort fra dit Aasyn, tag ikke din hellige Aand fra mig;

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

glæd mig igen med din Frelse, giv mig til Støtte en villig Aand!

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

Da vil jeg lære Overtrædere dine Veje, og Syndere skal vende om til dig.

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

Fri mig fra Blodskyld, Gud, min Frelses Gud, saa skal min Tunge lovsynge din Retfærd;

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

Herre, aaben mine Læber, saa skal min Mund forkynde din Pris.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Thi i Slagtoffer har du ikke Behag, og gav jeg et Brændoffer, vandt det dig ikke.

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

Offer for Gud er en sønderbrudt Aand; et sønderbrudt, sønderknust Hjerte agter du ikke ringe, o Gud. Gør vel i din Naade mod Zion, opbyg Jerusalems Mure! Da skal du have Behag i rette Ofre, Brænd— og Heloffer, da bringes Tyre op paa dit Alter.