Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

Přednímu z kantorů, žalm Davidův, Když k němu přišel Nátan prorok, po jeho vjití k Betsabé. Smiluj se nade mnou, Bože, podlé milosrdenství svého, podlé množství slitování svých shlaď přestoupení má.

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Dokonale obmej mne od nepravosti mé, a od hříchu mého očisť mne.

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

Nebo já znám přestoupení svá, a hřích můj přede mnou jest ustavičně.

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

Tobě, tobě samému, zhřešil jsem, a zlého se před očima tvýma dopustil, abys spravedlivý zůstal v řečech svých, a bez úhony v soudech svých.

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Aj, v nepravosti zplozen jsem, a v hříchu počala mne matka má.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Aj, ty libuješ pravdu u vnitřnostech, nadto skrytou moudrost zjevil jsi mi.

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Vyčisť mne yzopem, a očištěn budu, umej mne, a nad sníh bělejší budu.

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Dej mi slyšeti radost a potěšení, tak ať zpléší kosti mé, kteréž jsi potřel.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Odvrať tvář svou přísnou od hříšností mých, a vymaž všecky nepravosti mé.

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

Srdce čisté stvoř mi, ó Bože, a ducha přímého obnov u vnitřnostech mých.

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

Nezamítej mne od tváři své, a Ducha svatého svého neodjímej ode mne.

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

Navrať mi radost spasení svého, a duchem dobrovolným utvrď mne.

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

I budu vyučovati přestupníky cestám tvým, aby hříšníci k tobě se obraceli.

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

Vytrhni mne z pomsty pro vylití krve, ó Bože, Bože spasiteli můj, a budeť s veselím prozpěvovati jazyk můj o spravedlnosti tvé.

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

Pane, rty mé otevři, i budou ústa má zvěstovati chválu tvou.

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

Nebo neoblíbil bys oběti, bychť ji i dal, aniž bys zápalu přijal.

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

Oběti Boží duch skroušený; srdcem skroušeným a potřebným, Bože, nezhrzíš.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Dobrotivě nakládej z milosti své s Sionem, vzdělej zdi Jeruzalémské.

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

A tehdáž sobě zalíbíš oběti spravedlnosti, zápaly a pálení celých obětí, tehdážť voly na oltáři tvém obětovati budou.