Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Ein Psalm Asafs. / El Elohim Jahwe: Er redet / Und ruft der Erde d vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Aus Zion, der Schönheit Krone, / Strahlt Elohim hervor.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Unser Gott, er kommt und schweiget nicht. / Verzehrend Feuer geht vor ihm her, / Rings um ihn stürmt es gewaltig.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Er ruft die Himmel droben herbei. / Und die Erde, sein Volk zu richten:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

"Versammelt mir die Frommen, / Die den Bund mit mir im Opfer geschlossen!"

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Die Himmel künden seine Gerechtigkeit; / Denn Elohim — er ist's, der richtet! (Sela)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

"Höre, mein Volk, o laß mich reden! / Israel, laß mich dich warnen! / Elohim, dein Gott, bin ich.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Nicht deiner Schlachtopfer wegen rüge ich dich — / Sind doch deine Brandopfer immer vor mir.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Nicht brauche ich Stiere aus deinem Hause / Noch Böcke aus deinen Hürden.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Denn mein ist alles Wild des Waldes, / Das viele Getier auf den Bergen.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Ich kenne jeden Vogel der Berge, / Und was auf den Feldern sich regt, ist mein.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Sollte mich hungern, dir sagte ich's nicht. / Denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Esse ich etwa der Stiere Fleisch / Und trink ich der Böcke Blut?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Opfere Elohim Dank / Und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

"Rufe mich an am Tage der Not: / Dann will ich dich retten, daß du mich ehrest."

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Aber zum Frevler spricht Elohim: / Wie? du zählst meine Satzungen auf / Und redest von meinem Bund?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Das wagst du und hasset doch Zucht / Und wirfst meine Worte hinter dich?

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Siehst du einen Dieb, so gesellst du dich ihm, / Und mit Ehebrechern gehest du um.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Du lässest deinen Mund zum Bösen los, / Und deine Zunge spinnet Trug.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Mit andern verleumdest du deinen Bruder, / Deiner Mutter Sohn hängst du Schande an.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Das hast du getan, und ich schwieg dazu. / Da dachtest du denn: ich wäre wie du. / Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn, / Dir's unter die Augen stellen."

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Merkt das wohl, die ihr Gottes vergeßt; / Sonst werd ich zerreißen, und niemand rettet.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Wer Dank opfert, der ehret mich recht, / Und er bahnet den Weg, / Auf dem ich ihm zeige das Heil Elohims.