Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Salmo para o regente, dos filhos de Coré: Ouvi isto, vós todos os povos; dai ouvidos, todos os moradores do mundo;

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

vós, povo, filhos dos homens, tanto os ricos como os pobres.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Minha boca falará da sabedoria; e o pensamento do meu coração [estará cheio de] entendimento.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Inclinarei meus ouvidos a uma parábola; ao [som] da harpa declararei o meu enigma.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Por que temeria eu nos dias do mal, [quando] a maldade dos meus adversários me cercar?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Eles confiam em seus bens, e se orgulham da abundância de suas riquezas.

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Mas ninguém pode livrar o seu irmão, nem pagar a Deus o seu resgate,

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

porque a redenção da sua alma é caríssima, e sempre será insuficiente

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

para viver eternamente, e jamais ver a cova.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Pois se vê que os sábios morrem, que o tolo e o bruto igualmente perecem; e deixam suas riquezas a outros.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Seu pensamento interior é que suas casas serão perpétuas, que suas moradas durarão de geração em geração; dão às terras os seus próprios nomes.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Mas o ser humano, ainda que em honra, não dura para sempre; semelhante é aos animais, que perecem.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Este é o caminho dos tolos e dos seus seguidores, que se agradam de suas palavras. (Selá)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

São como ovelhas levados ao Xeol; a morte se alimentará deles. Os corretos os dominarão pela manhã, e sua beleza será consumida no Xeol, longe de sua morada. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Mas Deus resgatará a minha alma da violência do mundo dos mortos, pois ele me tomará [consigo]. (Selá) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Não temas quando um homem enriquece, quando a glória de sua casa se engrandece.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Pois ele, quando morrer, nada levará; nem sua glória o seguirá abaixo.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Ainda que, em vida, tenha pronunciado a si mesmo a bênção “Louvam-te ao fazeres o bem a ti”,

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

ele, porém, se juntará à geração de seus pais; nunca mais verão a luz.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

O homem em posição de honra que não tem entendimento é semelhante aos animais, que perecem.