Psalmet 49
1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,
Au chef de musique. Des fils de Coré. Psaume. Vous, tous les peuples, entendez ceci; vous, tous les habitants du monde, prêtez l’oreille;
2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.
Fils des gens du commun, et fils des grands, le riche et le pauvre pareillement:
3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.
Ma bouche dira des paroles de sagesse, et la méditation de mon cœur sera [pleine] d’intelligence;
4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.
Je prêterai l’oreille au discours sentencieux, j’exposerai mon énigme sur la harpe.
5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,
Pourquoi craindrais-je au mauvais jour, quand l’iniquité de ceux qui me talonnent m’enveloppe?
6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?
Ils se confient en leurs biens et se glorifient en l’abondance de leurs richesses…
7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,
Un homme ne pourra en aucune manière racheter son frère, ni donner à Dieu sa rançon,
8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,
(Car précieux est le rachat de leur âme, et il faut qu’il y renonce à jamais, )
9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.
Afin qu’il vive encore, à toujours, [et] qu’il ne voie pas la fosse.
10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.
Car il voit que les sages meurent, que le sot et l’insensé périssent pareillement et laissent leurs biens à d’autres.
11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.
Leur [pensée] intérieure est que leurs maisons durent à toujours, et leurs demeures de génération en génération; ils appellent les terres de leur propre nom.
12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.
Pourtant l’homme qui est en honneur ne dure pas; il est semblable aux bêtes qui périssent.
13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)
Ce chemin qu’ils tiennent est leur folie; mais ceux qui viennent après eux prennent plaisir aux propos de leur bouche. (Sélah)
14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)
Ils gisent dans le shéol comme des brebis: la mort se repaît d’eux, et au matin les hommes droits domineront sur eux; et leur beauté va se consumer dans le shéol, sans qu’ils aient plus de demeure. (Sheol h7585)
15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du shéol, car il me prendra. (Sélah) (Sheol h7585)
16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,
Ne crains pas quand un homme s’enrichit, quand la gloire de sa maison s’accroît;
17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.
Car, lorsqu’il mourra, il n’emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui,
18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),
Quoique pendant sa vie il bénisse son âme (et on te louera, si tu te fais du bien),
19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.
Il s’en ira jusqu’à la génération de ses pères: ils ne verront jamais la lumière.
20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.
L’homme qui est en honneur et n’a point d’intelligence, est comme les bêtes qui périssent.
