Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Oh ʼElohim, escuchamos con nuestros oídos, Nos contaron nuestros antepasados Las obras que Tú hiciste en sus días, En los tiempos antiguos.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Con tu mano expulsaste a las naciones Para establecerlos a ellos. Abatiste a los pueblos y los echaste.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

No poseyeron la tierra por su espada, Ni los libró su brazo, Sino tu mano derecha, tu brazo y la luz de tu rostro, Porque te complaciste en ellos.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Tú eres mi Rey, oh ʼElohim. ¡Ordena las victorias de Jacob!

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Por medio de Ti sacudiremos a nuestros enemigos. En tu Nombre pisotearemos a los que se levantan contra nosotros.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Porque no confiaré en mi arco, Ni mi espada me salvará.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

Pero Tú nos salvaste de nuestros adversarios Y avergonzaste a los que nos aborrecen.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

En ʼElohim nos gloriaremos todo el día Y alabaremos tu Nombre para siempre. (Selah)

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Pero nos desechaste y nos avergonzaste. No sales con nuestros ejércitos.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Nos haces retroceder del adversario. Los que nos aborrecen nos saquean.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Nos entregas como ovejas para el matadero Y nos esparciste entre las naciones.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Vendes a tu pueblo por nada. Ningún beneficio exiges por ellos.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Nos convertiste en oprobio de nuestros vecinos, En escarnio y burla de los que nos rodean.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Nos pusiste como refrán entre las naciones, Un objeto de burla en medio de los pueblos.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

Todo el día mi deshonor está delante de mí Y la confusión cubre mi cara,

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

Por la voz del que me critica y deshonra Por causa del enemigo y del vengativo.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Todo esto nos vino, Pero no nos olvidamos de Ti, Ni fuimos infieles a tu Pacto.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Nuestro corazón no se volvió atrás, Ni nuestros pasos se desviaron de tu senda.

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Pero Tú nos aplastaste en un sitio de chacales, Y nos cubriste con la sombra de muerte.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Si nos olvidamos del Nombre de nuestro ʼElohim O alzamos nuestras manos a un ʼelohim extraño,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

¿ʼElohim no demandaría esto? Porque Él conoce los secretos del corazón.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

Pero por tu causa nos matan cada día. Somos considerados como ovejas para el matadero.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Despiértate, ʼAdonay. ¿Por qué duermes? Despiértate, no nos rechaces para siempre.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

¿Por qué escondes tu rostro Y te olvidas de la aflicción y de nuestra opresión?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Porque nuestra alma está agobiada hasta el polvo Y nuestro cuerpo está pegado a la tierra.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Levántate, sé nuestra Ayuda. Redímenos por tu misericordia.