Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

in finem filiis Core ad intellectum

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum