Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
God, we ourselves have heard what our parents and grandparents told us. They told us about the miracles that you performed long ago.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
[They told us] how you expelled the ungodly people and enabled us to live in their land. [They told us] that you punished those ungodly people and enabled your own people to prosper [IDM].
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
It was not by using their own swords that they conquered the people that lived in that land, and it was not by their own power that they were victorious; it was only by your power [MTY, DOU] [that they did those things]; and they were sure that you were with them, and that showed that you were pleased with them.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
You are my King and my God; it is you who enable us, your people [MTY], to defeat our enemies.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
It is by your power that we knock our enemies down and tramp on them.
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
I do not trust that I will be saved by using my bow [and arrows] and my sword.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
No, it is you who have rescued us from our enemies, it is you who have caused those who hate us to become ashamed [because they were defeated].
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
We have continually boasted about what God [has done for us], and we will thank him [MTY] forever.
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
But [now] you have rejected us and caused us to be disgraced; when our armies march out [to fight a battle], you no [longer] go with them.
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
You have caused us to run away from our enemies, with the result that they captured the things that belonged to us.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
You have allowed us to become like [MET] sheep that were ready to be slaughtered; you scattered us [far away] among [other].
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
[It is as though] [MET] you sold us, your people, [to our enemies] for a very small price, and you did not gain much profit from selling us!
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
People who live in nations near us make fun of us; they laugh at us and deride/belittle us.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
They make jokes using the name of [our country], they shake their heads [to indicate that they despise us].
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
All day I feel disgraced; from seeing my face, people know that I am ashamed.
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
I hear what those who sneer at me and revile me say; I am ashamed in front of my enemies and those who want to harm me.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All these things have happened to us [even] though we have not forgotten you, and we are not the ones who disobeyed the agreement you made with [our ancestors].
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
We have not stopped being loyal to you, and we have not stopped doing what you want us to do [IDM].
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
But [it is as though] you have allowed us to be helpless among wild animals, and abandoned us in a deep dark [ravine].
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we had forgotten to worship [MTY] our God, or if we had spread out our hands to [worship] a foreign god,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
you certainly would have known that, because you know [even] what we secretly think.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
But it is because we belong to you, [that our enemies] are constantly killing us. They act toward us as though we were only sheep to be slaughtered.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
[So], Yahweh, arise! Why are you asleep [RHQ]? Get up! Do not reject us forever!
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Why are you not looking at us? Why are you forgetting that we are suffering and being oppressed [by our enemies]?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
We are pushed down to the ground and we cannot get up.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise, and come and help us! Rescue us because you faithfully love us!
