Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
For I trust not in my bow, neither can my sword save me.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.
