Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Maskil.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Gud, vi har hørt det med egne Ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Daad i deres Dage, i Fortids Dage med din Haand;

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

thi ej paa min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Til Haan for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste paa Hovedet ad os.

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Aasyn

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

for spottende, haanende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løndom —

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Vaagn op, hvi sover du, Herre? Bliv vaagen, forstød ej for stedse!

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Hvorfor vil du skjule dit Aasyn, glemme vor Nød og Trængsel?

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden. Staa op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!