< Psalmet 39 >

1 Unë thoja: “Do të kujdesem për sjelljen time që të mos kryej mëkate me gjuhën time; do t’i vë një fre gojës sime, sa kohë që i pabesi rri para meje”.
[Psalm lal David] Nga fahk, “Nga fah karinganang ma nga oru Ac tia lela tuh louk in aktafongyeyula; Nga fah tia fahk kutena ma Ke pacl mwet koluk elos muta apkuran.”
2 Kam qëndruar i heshtur dhe i qetë, i jam përmbajtur pikërisht së mirës, dhe dhembja ime është ashpërsuar.
Nga mislana, ac tia fahk kutena kas, Finne ke ma wo, nga tia pac kaskas. Tusruktu keok luk yokyokelik,
3 Zemra më digjte përbrenda; ndërsa mendohesha, një zjarr u ndez; atëherë fola me gjuhën time:
Ac fosrnga uh kutangyula. Ke nga srike in nunku ma inge, na upala fohs luk, Pwanang nga tia ku in misla in siyuk,
4 “O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam.
“LEUM GOD, nga ac moul putaka? Nga ac misa ngac? Fahk nu sik lah moul luk uh ac safla ngac.”
5 Ja, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e jetës sime është si asgjë para teje; po, çdo njeri në gjendjen e tij më të mirë nuk është veçse avull. (Sela)
Kom orala moul luk arulana fototo! Lusen moul luk ye motom oana ma wangin. Pwayena lah lusen moul lun mwet se oana momong na fototo se.
6 Po, njeriu sillet rreth e qark si një hije; po më kot lodhen të gjithë dhe grumbullojnë pasuri pa ditur kush do t’i mbledhë!
El sarla oana lul se. Ma nukewa el oru wangin sripa; El akpusye mwe kasrup lal, ac tia etu lah su ac mau eis.
7 Por tani, o Zot, çfarë pres? Shpresa ime është te ti.
O Leum, mea nga ku in finsrak nu kac? Nga filiya finsrak luk in kom.
8 Çliromë nga të gjitha fajet e mia; bëj që të mos jem objekt i talljes nga njeriu pa mend.
Moliyula liki ma koluk luk nukewa, Ac nikmet lela tuh mwet lalfon in aksruksrukyeyu.
9 Do të qëndroj në heshtje, nuk kam për të hapur gojën, sepse ti je ai që vepron.
Nga ac mutana misla; nga ac fah tiana fahk sie kas, Mweyen kom pa oru nga keok ouinge uh.
10 Largo nga unë fshikullin tënd; unë po marr fund nën goditjet e dorës sate.
Nikmet sifil akkeokyeyu, Tuh nga apkuran in misa ke sringsring lom!
11 Ti e korrigjon njeriun duke dënuar mëkatin e tij dhe konsumon si një krimb atë që për të është e çmuar. Po, çdo njeri nuk është veçse kotësi. (Sela)
Kom sang kas in kai nu sin sie mwet ke sripen ma koluk lal, Na, oana sie watil, kom kunausla ma el lungse yohk. Aok, moul lun mwet uh oana momong na fototo se.
12 O Zot, dëgjo lutjen time dhe vëri veshin britmës sime; mos u trego i shurdhër ndaj lotëve të mi, sepse para teje unë jam një i huaj dhe një shtegtar si të gjithë etërit e mi.
O LEUM GOD, lohng pre luk, Porongo tung luk; Ase kasru lom nu sik ke pacl nga tung. Nga oana sie mwetsac su mutwata yurum ke kitin pacl na, Oana mwet matu nukewa luk somla ah.
13 Hiqe shikimin tënd nga unë, me qëllim që unë të marr përsëri fuqi para se të iki dhe të mos jem më”.
Fahla likiyu, nga in mau ku in engan kutu srisrik Meet liki nga som ac wanginla.

< Psalmet 39 >