Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

En illráð þeirra verka ekki á mig!

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!