Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Youn Sòm David; tankou yon sonj memorab O SENYÈ, pa repwoche mwen nan kòlè Ou, ni fè m chatiman nan kòlè Ou k ap brile.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Paske flèch Ou yo fin antre fon anndan m, epi men Ou fin peze m.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Nanpwen anyen ki ansante nan chè m, akoz endiyasyon Ou. Nanpwen lasante nan zo m yo akoz peche mwen.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Paske inikite mwen yo fin monte sou tèt mwen. Tankou yon fado lou, yo peze twòp pou mwen.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Blesi mwen yo vin santi e anfle akoz foli mwen.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mwen fin koube nèt e bese anpil. Mwen ap fè doulè tout lajounen.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Paske ren mwen plen ak brile. Nanpwen anyen ansante nan chè m.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Mwen pa kab santi anyen ankò. Mwen fin kraze nèt. Vwa m plenyen akoz kè m ajite.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

SENYÈ, tout volonte m devan Ou. Tout plent a vwa m yo pa kache a Ou menm.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Kè m bat fò, fòs mwen kite m. Menm limyè a zye m, menm sa fin kite mwen.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Pwòch mwen yo avèk zanmi mwen yo kanpe nan distans akoz touman m. Fanmi m yo kanpe byen lwen.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

(Sila) ki chache lavi m yo, ap prepare pyèj yo pou mwen. (Sila) ki chache fè m donmaj yo ap fè menas destriksyon. Y ap manniganse trayizon tout lajounen.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Men mwen menm, tankou yon moun mouri, mwen pa tande; Epi se tankou yon bèbè, ki pa ouvri bouch li.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Wi, mwen tankou yon nonm ki pa tande. E nan bouch mwen, pa gen repons.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Paske mwen mete espwa m nan Ou, O SENYÈ. Ou va reponn, O SENYÈ, Bondye mwen an.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Paske mwen te di: “Ke yo pa vin rejwi sou mwen. Pou lè pye m chape, pou yo ta vante tèt yo kont mwen.”

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Paske mwen prèt pou tonbe. Tristès mwen devan m tout tan.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Konsa, mwen konfese inikite mwen. Mwen ranpli avèk regrè akoz peche m.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Men lènmi m yo plen kouraj e fò. Yo anpil ki rayi mwen san koz.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

(Sila) ki remèt mal pou byen yo se lènmi m akoz mwen swiv sa ki bon.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Pa abandone m, O SENYÈ. O Bondye m nan, pa rete lwen m!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Fè vit pou ede mwen, O SENYÈ, delivrans mwen an!