Psalmet 38
1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.
Ein Lied; von David, zum Erlernen. Bestraf mich nicht in Deinem Zorne, Herr! In Deinem Grimme züchtige mich nicht noch mehr!
2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.
Denn Deine Pfeile sind gar tief in mich gedrungen, und Deine Hand liegt schwer auf mir.
3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.
An meinem Fleische ist nichts heil ob Deinem Zorn, nichts unversehrt an meinem Leib ob meiner Sünde.
4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.
Denn meine Sünden übersteigen mir das Haupt, sind mir zu schwer, wie eine ungeheure Last.
5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.
Und eiternd faulen meine Wunden um meiner Torheit willen.
6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,
Ich winde mich und krümme mich so heftig und allzeit gehe ich betrübt einher.
7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.
In meinem Innern wühlt der Brand; an meinem Leib ist nichts Gesundes.
8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.
Ich bin gelähmt, zermalmt und stöhne; mir klopft das Herz.
9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.
Vor Dir liegt jeder meiner Wünsche offen, Herr; mein Seufzen ist Dir nicht verborgen.
10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.
Mir pocht das Herz und steht mir still, und meine Kraft, mein Augenlicht versagen mir den Dienst.
11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.
Die Freunde und Gefährten treten zurück vor meiner Plage; fern stehen die Verwandten mir.
12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.
Die auf mein Leben lauern, legen Schlingen, und die mein Unglück suchen, drohen mit Verderben und schmieden täglich Ränke.
13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.
Und ich? Ich bin wie taub und höre nichts, bin wie ein Stummer, der den Mund nicht öffnet,
14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.
bin wie ein Mensch, der nichts versteht und keinen Widerspruch im Munde führt.
15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.
Denn ich vertraue, Herr, auf Dich; Du Herr, mein Gott, wirst Rede stehen,
16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.
Weil ich mir sag, sie dürfen meiner nimmer spotten, und glitte aus mein Fuß, nicht über mich frohlocken.
17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,
Schon bin ich ja dem Falle nah, stets meiner Schwäche mir bewußt.
18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,
Denn ich bekenne meine Schuld und gräme mich um meine Sünde.
19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.
Doch zahlreich sind, die unverschuldet mich befeinden, und viele, die mich grundlos hassen,
20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.
und die mit Bösem Gutes mir vergelten, mich lästern, daß ich nach dem Guten strebe.
21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.
Verlaß mich nicht, o Herr! Mein Gott, entfern Dich nicht von mir!
22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.
Zu meinem Schutze schnell herbei! Zu Hilfe, Herr!
