Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

“A psalm of David, to bring to remembrance.” O Lord, correct me not in thy wrath, nor chastise me in thy fury.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

For thy arrows have penetrated into me, and thy hand presseth down upon me.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

There is no soundness in my flesh because of thy indignation: there is no peace in my bones because of my sin.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

For my iniquities are passed over my head, as a heavy burden are they too heavy for me.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Foul, corrupt are my bruises because of my folly.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

I am bent double; I am bowed down to the utmost; all the day long I go about full of grief.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

For my loins are filled with a burning disease, and there is no soundness in my flesh.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

I am made faint and crushed to the utmost; I cry aloud because of the groaning of my heart.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Lord, before thee is all my longing; and my sighing is from thee not hidden.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

My heart is restless, my strength hath left me; and the light of my eyes—that also is no more with me.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

My lovers and my friends stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

They also that seek after my life lay snares; and they that wish for my mishap speak wicked falsehoods; and deceits do they devise all the day long.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

But I, as a deaf man, hear not; and I am as a dumb man that cannot open his mouth.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Thus am I as a man that heareth not, and in whose mouth are no words of defence.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

For in thee, O Lord, do I hope: thou wilt answer, O Lord my God.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

For I said, Perhaps they might rejoice over me: when my foot slippeth, they might magnify themselves over me.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

For I am prepared for [my] downfall, and my pain is continually before me.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

For I will tell of my iniquity; I will be grieved because of my sin.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

But my enemies are strong in life; and numerous are those that hate me wrongfully;

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

They also that repay [me] evil in lieu of good; they hate me bitterly because I pursue what is good.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Forsake me not, O Lord: O my God, be not far from me.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Make haste to help me, O Lord, my salvation.