Psalmet 38
1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.
Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.
Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.
Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.
Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.
Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,
Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.
Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.
Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.
Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.
Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.
Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.
Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.
Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.
Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.
Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.
Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,
Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,
A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.
Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.
A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.
Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.
Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.
