Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!