Psalmet 36

1 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

Thaburi ya Daudi Ndĩ na ndũmĩrĩri nditũ ngoro-inĩ yakwa, ĩkoniĩ wĩhia wa mũndũ ũrĩa mwaganu: Nĩ atĩrĩ, hatirĩ wĩtigĩri Ngai maitho-inĩ make.

2 Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

Nĩ gũkorwo maitho-inĩ make mwene erahaga mũno, ũũ atĩ ndangĩhota gũkũũrana o na kana athũũre mehia make.

3 Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

Ciugo cia kanua gake nĩ cia waganu na nĩ cia maheeni; nĩatigĩte gũtuĩka mũndũ mũũgĩ na wa gwĩkaga wega.

4 Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

O na arĩ ũrĩrĩ-inĩ wake athugundaga o maũndũ mooru; eheanaga njĩra-inĩ ya kũmwerekeria gwĩka ũũru, na ndathũũraga ũndũ mũũru.

5 O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

Wee Jehova-rĩ, wendani waku ũkinyĩte o igũrũ, naguo wĩhokeku waku ũgakinya o matu-inĩ.

6 Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

Ũthingu waku ũhaana ta irĩma iria nene, kĩhooto gĩaku gĩkarikĩra ta kũrĩa kũriku. Wee Jehova-rĩ, ũmenyagĩrĩra mũndũ o na nyamũ.

7 O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

Hĩ! Kaĩ wendo waku ũrĩa ũtathiraga nĩ wa goro mũno-ĩ! Andũ othe anene na anini moragĩra kĩĩgunyĩ-inĩ kĩa mathagu maku.

8 ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

Marĩĩaga makaigania kuumana na ũingĩ wa nyũmba yaku; ũmaheaga gĩa kũnyua kuuma rũũĩ-inĩ rwaku rwa gĩkeno.

9 Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

Nĩgũkorwo gĩthima kĩa muoyo kĩrĩ kũrĩ we; ũtheri-inĩ waku nĩho tuonaga ũtheri.

10 Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

Kĩrĩrĩria kwenda arĩa makũũĩ, naguo ũthingu waku ũtũũre na arĩa arũngĩrĩru ngoro.

11 Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

Ikinya rĩa ũrĩa mwĩtĩĩi rĩroaga kũnjũkĩrĩra, o na kana guoko kwa ũrĩa mwaganu kũnyingate.

12 Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

Ta rora wone ũrĩa andũ arĩa mekaga ũũru magwĩte thĩ; maikanĩtio thĩ, na matingĩhota gũũkĩra!