Psalmet 36

1 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

Au maître chantre. Chant du serviteur de l'Éternel, de David. L'impie a le péché au dedans de son cœur, la crainte de l'Éternel n'est pas devant ses yeux.

2 Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

Par sa manière de voir il se flatte lui-même, pour consommer son crime, pour haïr.

3 Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

Les paroles de sa bouche sont vaines et trompeuses, il a cessé d'être sage et de faire le bien.

4 Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

Il pense au mal sur son lit, il pratique une voie qui n'est pas bonne, il n'a point le mal en aversion.

5 O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

Éternel, ta grâce atteint jusques aux Cieux, ta fidélité jusques aux nues.

6 Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

Ta justice est pareille aux montagnes de Dieu, et tes jugements sont pareils à l'immense mer. Éternel, tu es secourable aux hommes et aux bêtes.

7 O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

Que ta grâce est précieuse, ô Dieu! et les fils des hommes se réfugient à l'ombre de tes ailes;

8 ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

ils se repaissent de l'abondance de ta maison, et tu les abreuves au fleuve de tes délices.

9 Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

Car auprès de toi est la source de la vie, et à ta lumière nous voyons la lumière.

10 Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

Conserve ta grâce à ceux qui te connaissent, et ta justice à ceux qui ont le cœur droit!

11 Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

Que le pied de l'orgueil ne me foule point, et que la main des impies ne me mette pas en fuite!

12 Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

Déjà les méchants tombent, ils sont terrassés et incapables de se relever.