Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Varför larma hedningarna och tänka folken fåfänglighet?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Jordens konungar resa sig upp, och furstarna rådslå med varandra, mot HERREN och hans smorde:

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

»Låt oss slita sönder deras bojor och kasta deras band ifrån oss.»

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Han som bor i himmelen ler, HERREN bespottar dem.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Då talar han till dem i sin vrede, och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

»Jag själv har insatt min konung på Sion, mitt heliga berg.»

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Jag vill förtälja om vad beslutet är; HERREN sade till mig: »Du är min son, jag har i dag fött dig.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Begär av mig, så skall jag giva dig hedningarna till arvedel och jordens ändar till egendom.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Du skall sönderslå dem med järnspira, såsom lerkärl skall du krossa dem.»

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

Så kommen nu till förstånd, I konungar; låten varna eder, I domare på jorden.

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

Tjänen HERREN med fruktan, och fröjden eder med bävan.

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Hyllen sonen, så att han icke vredgas och I förgåns på eder väg; ty snart kunde hans vrede upptändas. Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.