Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Zašto se bune narodi i plemena pomišljaju zaludne stvari?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Ustaju carevi zemaljski, i knezovi se skupljaju na Gospoda i na pomazanika njegova.

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

“Raskinimo sveze njihove i zbacimo sa sebe jaram njihov.”

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Onaj, što živi na nebesima, smije se, Gospod im se potsmijeva.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Pa im govori u gnjevu svojem i jarošæu svojom zbunjuje ih:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

“Ja sam pomazao cara svojega na Sionu, na svetoj gori svojoj.”

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Kazaæu naredbu Gospodnju; on reèe meni: “ti si sin moj, ja te sad rodih.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Išti u mene, i daæu ti narode u našljedstvo, i krajeve zemaljske tebi u državu.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Udariæeš ih gvozdenom palicom; razbiæeš ih kao lonèarski sud.”

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

Sad, carevi, orazumite se; nauèite se sudije zemaljske!

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

Služite Gospodu sa strahom, i radujte se s trepetom.

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Poštujte sina, da se ne razgnjevi, i vi ne izginete na putu svome; jer æe se gnjev njegov brzo razgorjeti. Blago svjema koji se u nj uzdaju!