Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.