Psalmet 17

1 O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

Prière de David. Éternel, écoute la justice, prête l'oreille à ma plainte, entends, quand je te prie d'une bouche sans feinte!

2 Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

Que ma cause paraisse devant toi: tes yeux discernent la droiture.

3 Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.

Sonde mon cœur, visite-moi la nuit; éprouve-moi, tu ne trouveras rien; ma pensée ne va pas plus loin que ma parole.

4 Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.

En face des œuvres des hommes, aidé de ta parole, j'évitai les sentiers des pervers.

5 Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

Maintiens mes pas dans tes ornières, afin que mes pieds ne bronchent pas!

6 Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.

Je t'invoque, car tu m'exauceras, ô Dieu! penche vers moi ton oreille, écoute mon discours!

7 Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

Signale ta bonté, toi qui de ta droite, sauves le fidèle de ceux qui l'assaillent!

8 Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,

Garde-moi, comme la prunelle chère à ton œil, et me cache à l'ombre de tes ailes,

9 nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

contre les impies qui m'attaquent, contre les mortels ennemis qui m'enveloppent.

10 Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.

Ils ont fermé leur cœur endurci, et ils tiennent de leur bouche des propos altiers.

11 Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.

A tous nos pas maintenant ils nous assiègent, de leurs yeux ils visent à nous terrasser;

12 Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.

pareils au lion avide d'une proie, au jeune lion tapi en embuscade.

13 Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.

Lève-toi, Éternel, préviens-les, terrasse-les! Sauve-moi par ton épée des méchants,

14 O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.

par ta main, Éternel, des hommes, des hommes de ce monde! Ils ont leur lot dans la vie, et tu remplis leur sein de trésors: leurs fils s'en rassasient, et laissent leur superflu à leurs enfants.

15 Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.

Mais pour moi, la justice me fera voir ta face, et, à mon réveil, je me rassasierai de ton image.