< Psalmet 17 >

1 O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.
A prayer of David. Listen, O Lord, to my innocence; attend to my piercing cry. Give heed to my prayer out of lips unfeigned.
2 Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.
Let my vindication come from you, your eyes see the truth.
3 Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.
When you test my heart when you visit at night, and assay me like silver – you can find no evil. I am determined that my mouth should not lie.
4 Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.
I gave earnest heed to the words of your lips.
5 Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.
My steps have held fast to the paths of your precepts and in your tracks have my feet never stumbled.
6 Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.
So I call you, O God, with assurance of answer; bend down your ear to me, hear what I say.
7 Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.
Show your marvellous love, you who save from enemies those who take refuge at your right hand.
8 Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,
Keep me as the apple of the eye, hide me in the shelter of your wings.
9 nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.
From wicked people who do me violence, from deadly foes who crowd around me.
10 Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.
They have closed their hearts to pity, the words of their mouths are haughty.
11 Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.
Now they dog us at every step, keenly watching, to hurl us to the ground,
12 Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.
like a lion, longing to tear, like a young lion, lurking in secret.
13 Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.
Arise, Lord, face them and fell them. By your sword set me free from the wicked,
14 O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.
by your hand, O Lord, from those – whose portion of life is but of this world. But let your treasured ones have food in plenty may their children be full and their children satisfied.
15 Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.
In my innocence I will see your face, awake I am filled with a vision of you.

< Psalmet 17 >