Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

¡Aleluya! Porque es bueno cantar salmos a nuestro ʼElohim, Porque agradable, hermosa es la alabanza.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Yavé edifica a Jerusalén. Él reúne a los desterrados de Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Él sana a los quebrantados de corazón Y venda sus heridas.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Él cuenta el número de las estrellas. Él da nombres a todas ellas.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Grande es nuestro ʼAdonay Y prominente en fortaleza. Su entendimiento es infinito.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Yavé sostiene a los afligidos. Él abate a los perversos hasta la tierra.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Canten a Yavé con acción de gracias. Canten salmos a nuestro ʼElohim con el arpa,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Quien cubre de nubes el cielo, Quien provee lluvia para la tierra, Quien desarrolla la hierba en las montañas.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Él da a la bestia su alimento, A las crías de los cuervos que claman.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

No se deleita con la fuerza del caballo, No se complace en las piernas de un hombre.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Yavé favorece a los que le temen, Los que esperan su misericordia.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

¡Alaba a Yavé, oh Jerusalén! ¡Alaba a tu ʼElohim, oh Sion!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Porque Él refuerza los cerrojos de tus puertas, Él bendice a tus hijos dentro de ti.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Él establece paz en tus fronteras, Él te sacia con lo mejor del trigo.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Él envía su mandato a la tierra, Su Palabra corre velozmente.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Él da nieve como lana, Él esparce la escarcha como ceniza.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Él lanza su nieve como migas. ¿Quién puede resistir su helada?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Envía su Palabra, Y la derrite, Impulsa su viento para que sople, Y fluyan las aguas.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Él declara sus Palabras a Jacob, Sus Estatutos y Ordenanzas a Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

No trató así con ninguna nación. Ninguna otra conoció sus ordenanzas. ¡Aleluya! ¡Aleluya!