< Psalmet 147 >

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.
¡Hallelú Yah! Alabad a Yahvé porque es bueno; salmodiad al Dios nuestro porque es amable; bien le está a Él la alabanza.
2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.
Es Yahvé quien reconstruye a Jerusalén, y congrega a los dispersos de Israel;
3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
Él quien sana a los de corazón llagado, y venda sus heridas;
4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.
Él quien fija el número de las estrellas, y a cada una llama por su nombre.
5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.
Grande es nuestro Señor, poderoso en fuerza; y su sabiduría no tiene medida.
6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.
Yahvé levanta a los humildes, y abaja hasta la tierra a los impíos.
7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,
Ensalzad a Yahvé con acciones de gracias, cantad al son de la cítara salmos a nuestro Dios,
8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.
que cubre el cielo de nubes, y prepara la lluvia para la tierra; que en los montes hace brotar hierba, y plantas para servir al hombre;
9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.
que da su alimento a los ganados, y a las crías de los cuervos que pían.
10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.
Él no se deleita en el vigor del caballo, ni le agradan los músculos del hombre.
11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.
La complacencia de Yahvé está en los que le temen, los que se fían en su bondad.
12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.
Da gloria a Yahvé, oh Jerusalén; alaba, oh Sión, a tu Dios.
13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.
Porque Él ha asegurado los cerrojos de tus puertas; ha bendecido tus hijos dentro de ti.
14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.
Él ha puesto paz en tus fronteras, y te alimenta de la flor del trigo.
15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.
Él manda sus órdenes a la tierra; su palabra corre veloz.
16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.
Él derrama la nieve como copos de lana; esparce como ceniza la escarcha.
17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?
Él echa su hielo como bocados de pan; ¿quién resistiría su frío?
18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.
Él envía su palabra y los derrite; hace soplar el viento, y las aguas corren.
19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.
Él dio a conocer su palabra a Jacob; sus estatutos y sus mandatos a Israel.
20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.
No hizo tal con ninguno de los otros pueblos; a ellos no les manifestó sus disposiciones. ¡Hallelú Yah!

< Psalmet 147 >