Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.