Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.