Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!