Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!