Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Haleluya! Sungguh, bermazmur bagi Allah kita itu baik, bahkan indah, dan layaklah memuji-muji itu.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

TUHAN membangun Yerusalem, Ia mengumpulkan orang-orang Israel yang tercerai-berai;

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Ia menyembuhkan orang-orang yang patah hati dan membalut luka-luka mereka;

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Ia menentukan jumlah bintang-bintang dan menyebut nama-nama semuanya.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Besarlah Tuhan kita dan berlimpah kekuatan, kebijaksanaan-Nya tak terhingga.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

TUHAN menegakkan kembali orang-orang yang tertindas, tetapi merendahkan orang-orang fasik sampai ke bumi.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Bernyanyilah bagi TUHAN dengan nyanyian syukur, bermazmurlah bagi Allah kita dengan kecapi!

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Dia, yang menutupi langit dengan awan-awan, yang menyediakan hujan bagi bumi, yang membuat gunung-gunung menumbuhkan rumput.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Dia, yang memberi makanan kepada hewan, kepada anak-anak burung gagak, yang memanggil-manggil.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Ia tidak suka kepada kegagahan kuda, Ia tidak senang kepada kaki laki-laki;

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

TUHAN senang kepada orang-orang yang takut akan Dia, kepada orang-orang yang berharap akan kasih setia-Nya.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Megahkanlah TUHAN, hai Yerusalem, pujilah Allahmu, hai Sion!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Sebab Ia meneguhkan palang pintu gerbangmu, dan memberkati anak-anakmu di antaramu.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Ia memberikan kesejahteraan kepada daerahmu dan mengenyangkan engkau dengan gandum yang terbaik.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Ia menyampaikan perintah-Nya ke bumi; dengan segera firman-Nya berlari.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Ia menurunkan salju seperti bulu domba dan menghamburkan embun beku seperti abu.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Ia melemparkan air batu seperti pecahan-pecahan. Siapakah yang tahan berdiri menghadapi dingin-Nya?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Ia menyampaikan firman-Nya, lalu mencairkan semuanya, Ia meniupkan angin-Nya, maka air mengalir.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Ia memberitakan firman-Nya kepada Yakub, ketetapan-ketetapan-Nya dan hukum-hukum-Nya kepada Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Ia tidak berbuat demikian kepada segala bangsa, dan hukum-hukum-Nya tidak mereka kenal. Haleluya!