Psalmet 147
1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.
Louez l'Éternel! Car il est bon de chanter à la gloire de notre Dieu! Oui, il est doux, il est beau de le louer!
2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.
C'est l'Éternel qui rebâtit Jérusalem, Qui rassemble les dispersés d'Israël;
3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
Qui guérit ceux qui ont le coeur brisé, Et qui bande leurs plaies.
4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.
Il compte le nombre des étoiles; Il les appelle toutes par leur nom.
5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.
Notre Seigneur est grand, et grande est sa puissance; Son intelligence est infinie.
6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.
L'Éternel soutient les humbles. Et il abaisse les méchants jusqu'à terre.
7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,
Célébrez les louanges de l'Éternel; Psalmodiez sur la harpe en l'honneur de notre Dieu!
8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.
C'est lui qui couvre les cieux de nuées. Qui prépare la pluie pour la terre, Qui fait germer l'herbe sur les montagnes,
9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.
Qui donne leur nourriture aux troupeaux Et aux petits du corbeau, que la faim fait crier.
10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.
Ce n'est pas la vigueur du cheval qui lui est agréable; Ce n'est pas l'agilité à la course qui lui plaît.
11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.
L'Éternel a de l'affection pour ceux qui le craignent. Pour ceux qui mettent leur espoir dans sa bonté.
12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.
Jérusalem, loue l'Éternel! Sion, célèbre ton Dieu!
13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.
Car il a renforcé les verrous de, tes portes; Il a béni tes enfants au milieu de toi.
14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.
Il donne la paix à ton territoire; Il te rassasie de la fleur du froment.
15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.
Il envoie ses ordres sur la terre. Et sa parole court avec rapidité.
16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.
Il fait tomber la neige comme de la laine. Et répand le givre comme de la cendre;
17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?
Il jette les glaçons comme par morceaux: Qui peut résister à ses frimas?
18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.
Dès qu'il en a donné l'ordre, la glace fond aussitôt; Dès que son souffle a passé, les eaux recommencent à couler.
19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.
Il a révélé sa parole à Jacob, Ses préceptes et ses commandements à Israël.
20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.
Il n'a fait cela pour aucune des autres nations: Elles ne connaissent pas ses lois. Louez l'Éternel!
