Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Louez l'Éternel! Car il est bon de psalmodier à notre Dieu, car il est doux, il est bienséant de le louer.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

C'est l'Éternel qui bâtit Jérusalem, qui rassemble les dispersés d'Israël;

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Qui guérit ceux qui ont le cœur brisé, et qui bande leurs plaies.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Notre Seigneur est grand, et d'une grande puissance; son intelligence est infinie.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

L'Éternel soutient les humbles, et il abaisse les méchants jusqu'à terre.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Chantez à l'Éternel avec des actions de grâces; psalmodiez sur la harpe à notre Dieu,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Qui couvre les cieux de nuées, qui prépare la pluie pour la terre; qui fait germer l'herbe sur les montagnes;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Qui donne au bétail sa nourriture, et aux petits du corbeau qui crient.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Il ne se complaît point en la force du cheval; il ne fait point cas des hommes légers à la course.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

L'Éternel prend son plaisir en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Jérusalem, loue l'Éternel; Sion, célèbre ton Dieu!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Il donne la paix à ton territoire, il te rassasie de la mœlle du froment.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Il envoie ses ordres sur la terre, et sa parole court avec vitesse;

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Il fait tomber la neige comme de la laine, et répand le givre comme de la cendre;

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Il jette sa glace comme par morceaux. Qui peut résister devant son froid?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, et les eaux s'écoulent.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Il a révélé sa parole à Jacob, ses statuts et ses ordonnances à Israël.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Il n'a pas agi ainsi pour toutes les nations; et elles ne connaissent pas ses ordonnances. Louez l'Éternel!