Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.