Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.