Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

(다윗의 시. 영장으로 한 노래) 여호와여, 주께서 나를 감찰하시고 아셨나이다

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

주께서 나의 앉고 일어섬을 아시며 멀리서도 나의 생각을 통촉하시오며

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

나의 길과 눕는 것을 감찰하시며 나의 모든 행위를 익히 아시오니

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

여호와여, 내 혀의 말을 알지 못하시는 것이 하나도 없으시니이다

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

주께서 나의 전후를 두르시며 내게 안수하셨나이다

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

이 지식이 내게 너무 기이하니 높아서 내가 능히 미치지 못하나이다

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

내가 주의 신을 떠나 어디로 가며 주의 앞에서 어디로 피하리이까

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

내가 하늘에 올라갈지라도 거기 계시며 음부에 내 자리를 펼지라도 거기 계시니이다 (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

내가 새벽 날개를 치며 바다 끝에 가서 거할지라도

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

곧 거기서도 주의 손이 나를 인도하시며 주의 오른손이 나를 붙드시리이다

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

내가 혹시 말하기를 흑암이 정녕 나를 덮고 나를 두른 빛은 밤이 되리라 할지라도

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

주에게서는 흑암이 숨기지 못하며 밤이 낮과 같이 비취나니 주에게는 흑암과 빛이 일반이니이다

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

주께서 내 장부를 지으시며 나의 모태에서 나를 조직하셨나이다

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

내가 주께 감사하옴은 나를 지으심이 신묘막측하심이라 주의 행사가 기이함을 내 영혼이 잘 아나이다

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

내가 은밀한 데서 지음을 받고 땅의 깊은 곳에서 기이하게 지음을 받은 때에 나의 형체가 주의 앞에 숨기우지 못하였나이다

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

내 형질이 이루기 전에 주의 눈이 보셨으며 나를 위하여 정한 날이 하나도 되기 전에 주의 책에 다 기록이 되었나이다

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

하나님이여, 주의 생각이 내게 어찌 그리 보배로우신지요 그 수가 어찌 그리 많은지요

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

내가 세려고 할지라도 그 수가 모래보다 많도소이다 내가 깰 때에도 오히려 주와 함께 있나이다

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

하나님이여, 주께서 정녕히 악인을 죽이시리이다 피흘리기를 즐기는 자들아 나를 떠날지어다

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

저희가 주를 대하여 악하게 말하며 주의 원수들이 헛되이 주의 이름을 칭하나이다

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

여호와여, 내가 주를 미워하는 자를 미워하지 아니하오며 주를 치러 일어나는 자를 한하지 아니하나이까

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

내가 저희를 심히 미워하니 저희는 나의 원수니이다

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

하나님이여, 나를 살피사 내 마음을 아시며 나를 시험하사 내 뜻을 아옵소서

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

내게 무슨 악한 행위가 있나 보시고 나를 영원한 길로 인도하소서