Psalmet 137

1 Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;

我們曾在巴比倫的河邊坐下， 一追想錫安就哭了。

2 mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.

我們把琴掛在那裏的柳樹上；

3 Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: “Na këndoni një këngë të Sionit”.

因為在那裏，擄掠我們的要我們唱歌， 搶奪我們的要我們作樂，說： 給我們唱一首錫安歌吧！

4 Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?

我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢？

5 Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;

耶路撒冷啊，我若忘記你， 情願我的右手忘記技巧！

6 m’u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.

我若不記念你， 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的， 情願我的舌頭貼於上膛！

7 Mbaji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: “Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet”.

耶路撒冷遭難的日子， 以東人說：拆毀！拆毀！ 直拆到根基！ 耶和華啊，求你記念這仇！

8 O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!

將要被滅的巴比倫城啊， 報復你像你待我們的，那人便為有福！

9 Lum ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!

拿你的嬰孩摔在磐石上的， 那人便為有福！