Psalmet 137

1 Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;

我们曾在巴比伦的河边坐下， 一追想锡安就哭了。

2 mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.

我们把琴挂在那里的柳树上；

3 Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: “Na këndoni një këngë të Sionit”.

因为在那里，掳掠我们的要我们唱歌， 抢夺我们的要我们作乐，说： 给我们唱一首锡安歌吧！

4 Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?

我们怎能在外邦唱耶和华的歌呢？

5 Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;

耶路撒冷啊，我若忘记你， 情愿我的右手忘记技巧！

6 m’u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.

我若不记念你， 若不看耶路撒冷过于我所最喜乐的， 情愿我的舌头贴于上膛！

7 Mbaji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: “Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet”.

耶路撒冷遭难的日子， 以东人说：拆毁！拆毁！ 直拆到根基！ 耶和华啊，求你记念这仇！

8 O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!

将要被灭的巴比伦城啊， 报复你像你待我们的，那人便为有福！

9 Lum ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!

拿你的婴孩摔在磐石上的， 那人便为有福！