< Psalmet 132 >

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,
Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:
3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.
RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.
Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.
“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.
Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.
RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:
Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.
Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”

< Psalmet 132 >