Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Acuérdate, oh Yavé, de David, Y de toda su aflicción.

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

De cómo juró a Yavé, Y prometió al Fuerte de Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Ciertamente no entraré en mi tienda, Ni subiré a mi cama.

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

No concederé sueño a mis ojos, Ni a mis párpados calma,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Hasta que halle lugar para Yavé, Tabernáculo para el Fuerte de Jacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Ciertamente oímos de ello en Efrata. Lo hallamos en el campo del bosque.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Entremos en su Tabernáculo, Postrémonos ante el estrado de sus pies.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Oh Yavé, levántate [y ven] al lugar de tu reposo, Tú y el Arca de tu poder.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Que tus sacerdotes se vistan de justicia, Y se regocijen tus santos.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Por amor a David tu esclavo, No vuelvas el rostro de tu ungido.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

En verdad Yavé juró a David, Y no se retractará de ello: De tu descendencia sentaré en tu trono.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si tus hijos observan mi Pacto, Y mi testimonio que Yo les enseño, Tus hijos también se sentarán en tu trono para siempre.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Porque Yavé escogió a Sion. La deseó para morada suya:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Este es el lugar de mi reposo para siempre. Aquí moraré, porque lo deseé.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Con abundancia bendeciré su provisión, Y saciaré de pan a sus necesitados.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Vestiré con salvación a sus sacerdotes, Y sus santos darán voces de júbilo.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Allí retoñará el poder de David. Dispuse una lámpara para mi ungido.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

A sus enemigos vestiré de vergüenza, Pero sobre él resplandecerá su corona.