Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Ein Stufenlied. / Gedenke, Jahwe, dem David / All die Opfer, die er gebracht.

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Er leistete Jahwe einen Schwur, / Gelobte dem starken Gott Jakobs:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

"Wahrlich, nicht geh ich ins Zelt meines Hauses, / Nicht besteig ich das Bett meines Lagers,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Nicht gönne ich Schlaf meinen Augen / Noch meinen Wimpern Schlummer:

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Bis ich eine Stätte für Jahwe gefunden, / Eine Wohnung für Jakobs starken Gott."

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Sieh, wir hörten, sie sei in Efrâta, / Wir haben sie dann in Jaars Gefilden gefunden.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

So laßt uns denn in seine Wohnung gehn, / Uns niederwerfen vor seiner Füße Schemel.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Auf, Jahwe, begib dich zu deiner Ruhstatt, / Du und die Lade, das Bild deiner Macht!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Deine Priester werden dir dienen in Treue, / Und deine Frommen werden sich freun.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Um Davids, deines Knechtes, willen / Versage nicht deines Gesalbten Bitte!

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Jahwe hat David geschworen / — Wahr ist's, nicht nimmt er's zurück —: / Von der Frucht deines Leibes / Will ich einen Mann auf den Thron dir setzen.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Halten deine Söhne den Bund mit mir / Und mein Zeugnis, das ich sie lehre: / So sollen auch ihre Söhne für immer / Dir auf dem Throne sitzen."

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Denn Jahwe hat Zion erwählt, / Hat es zu seinem Wohnsitz begehrt:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

"Dies ist meine Ruhstatt für immer; / Hier will ich bleiben, weil ich es begehrt.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Seine Nahrung will ich reichlich segnen, / Seine Armen sättigen mit Brot.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Seine Priester will ich kleiden in Heil, / Und seine Frommen sollen laut jauchzen.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Dort laß ich ein Horn für David sprossen: / Meinem Gesalbten hab ich eine Leuchte bereitet.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Seine Feinde will ich in Schande kleiden, / Aber auf ihm soll glänzen seine Krone."