Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Cantique des degrés. Éternel, souviens-toi de David, De toutes ses peines!

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Il jura à l’Éternel, Il fit ce vœu au puissant de Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Je n’entrerai pas dans la tente où j’habite, Je ne monterai pas sur le lit où je repose,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Je ne donnerai ni sommeil à mes yeux, Ni assoupissement à mes paupières,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Jusqu’à ce que j’aie trouvé un lieu pour l’Éternel, Une demeure pour le puissant de Jacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Voici, nous en entendîmes parler à Éphrata, Nous la trouvâmes dans les champs de Jaar…

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Allons à sa demeure, Prosternons-nous devant son marchepied!…

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Lève-toi, Éternel, viens à ton lieu de repos, Toi et l’arche de ta majesté!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, Et que tes fidèles poussent des cris de joie!

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

A cause de David, ton serviteur, Ne repousse pas ton oint!

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

L’Éternel a juré la vérité à David, Il n’en reviendra pas; Je mettrai sur ton trône un fruit de tes entrailles.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si tes fils observent mon alliance Et mes préceptes que je leur enseigne, Leurs fils aussi pour toujours Seront assis sur ton trône.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Oui, l’Éternel a choisi Sion, Il l’a désirée pour sa demeure:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

C’est mon lieu de repos à toujours; J’y habiterai, car je l’ai désirée.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Je bénirai sa nourriture, Je rassasierai de pain ses indigents;

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, Et ses fidèles pousseront des cris de joie.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Là j’élèverai la puissance de David, Je préparerai une lampe à mon oint,

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Je revêtirai de honte ses ennemis, Et sur lui brillera sa couronne.