Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Iz globin sem klical k tebi, oh Gospod.

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Gospod, usliši moj glas. Naj bodo tvoja ušesa pozorna na glas mojih ponižnih prošenj.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Če si boš ti, Gospod, zaznamoval krivičnosti, oh Gospod, kdo bo vzdržal?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Toda s teboj je odpuščanje, da bi se te lahko bali.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Čakam na Gospoda, moja duša čaka in v njegovo besedo zaupam.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Moja duša čaka na Gospoda bolj kakor tisti, ki stražijo na jutro, pravim, bolj kakor tisti, ki stražijo na jutro.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Naj Izrael upa v Gospoda, kajti z Gospodom je usmiljenje in z njim je obilna odkupitev.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

On bo Izraela odkupil pred vsemi njegovimi krivičnostmi.