Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.