Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Canticum graduum. [De profundis clamavi ad te, Domine;

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

speravit anima mea in Domino.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.]